Borelioza – testy

* Test ELISA – jest testem serologicznym. Służy do wykrycia w pobranej od pacjenta surowicy obecności przeciwciał, pojawiających się wskutek kontaktu z patogenem w tym wypadku z krętkiem borreli. Test daje bardzo często fałszywe wyniki i jest mało wiarygodny.

* Test Borrelia IgA (Western Blot) – Badanie wykrywające swoiste przeciwciała dla antygenów krętków Borrelia burgdorferi s.l. w klasie IgA i wykonywane metodą Western Blot. Jako antygeny wykorzystywane są rekombinowane białka europejskich genogatunków (szczepów) krętka. test uzupełniający w diagnostyce boreliozy z Lyme. Stwierdzenie obecności specyficznych przeciwciał IgA może być uważane za wykładnik aktywności zakażenia, szczególnie późnych jego etapów przebiegających z zajęciem narządów.

* Test Borrelia IGG (Western Blot) – metoda zastosowana w serodiagnostyce boreliozy ma na celu identyfikację przeciwciał reagujących co najmniej z kilkoma, dokładnie scharakteryzowanymi i nazwanymi antygenami krętka, o potwierdzonej swoistości gatunkowej. Przykładowo, w  przypadku chorych na późną fazę zakażenia, zwykle obserwuje się silną reakcję z antygenami p100, VIsE, p58, p39 i p18. Metoda wykazuje dużo większą swoistość niż metoda ELISA

*Test Borrelia IGM ( Western Blot) – Badanie wykrywające swoiste przeciwciała dla antygenów krętków Borrelia burgdorferi s.l. w klasie IgM i wykonywane metodą Western Blot. Jako antygeny wykorzystywane są rekombinowane białka europejskich genogatunków (szczepów) krętka. Badanie zalecane jest jako podstawa diagnostyki boreliozy z Lyme. Obecność przeciwciał IgM może być (w powiązaniu z wywiadem i objawami klinicznymi) wykładnikiem aktywności zakażenia.Wykrycie przeciwciał IgM przeciwko krętkom borelli w tym teście oznacza, że w organiźmie pacjenta prawdopodobnie doszło do względnie niedawnej infekcji tą bakterią.

* Test PCR- Test opiera się na wykryciu obecności i/lub oznaczeniu ilości kopii genomowego DNA trzech chorobotwórczych gatunków bakterii z rodzaju Borrelia, wywołujących boreliozę, tj.: B. burgdorferi sensu stricto, B. garinii i B. afzelii. Badanie to pozwala na zdiagnozowanie infekcji już w ciągu kilkunastu godzin od zakażenia tj. na długo przed pojawieniem się przeciwciał. Ma to kluczowe znaczenie dla szybkiego rozpoczęcia leczenia i w dalszym efekcie zapobieżenia rozwojowi choroby i powikłaniom.

*Test LTT borelioza – to test transformacji limfocytów. Opiera się na badaniu odpowiedzi limfocytów na antygeny krętkowe in vitro (w warunkach hodowli) i nie został jeszcze zweryfikowany dlatego nie jest oficjalnie zalecany w diagnostyce boreliozy. Niemniej jednak część lekarzy ILADS korzysta z tego testu, choć ostatnio ukazały się badania, ze test może dawać wyniki fałszywie dodatnie.

*ELISPOT – Test bada komórkową odpowiedź układu odpornościowego człowieka. Badanie to, podobnie jak LTT, można wykonać właściwie od razu po domniemanym zakażeniu, nie czekając kilku tygodni na pojawienie się przeciwciał. ELISPOT jest od 20 do 200 razy bardziej czuły niż zalecany test ELISA. Szacunki mówią o 84-procentowej czułości i nawet 94-procentowej swoistości. Długo uważano, że pozytywny wynik testu świadczy o aktywnym zakażeniu patogenem. Jednak holenderskie badania postawiły tej tezie duży znak zapytania, z powodu supresji immunologicznej limfocytów T, które mogą nie reagować. Ponadto, ze względu na sekwestrację, układ odpornościowy może nawet nie zauważyć bakterii. 

*Test MicroBlot Array opiera się na nowoczesnej technologii mikro-chipów, która jest dużo bardziej skuteczna niż tradycyjne badania Daje większą pewność niż w testach Western Blot i ELISA oraz konkretny wynik w liczbach – wiesz nie tylko czy jesteś zakażony, ale też jak Twój układ odpornościowy walczy z zakażeniem. Duża efektywność badania – 19 antygenów borelii w jednym badaniu oraz 4 najważniejsze genogatunki (odmiany) krętków wywołujące boreliozę z Lyme w Europie, co daje większą wykrywalność zakażenia. Obiektywny wynik, bo wykluczona jest reakcja krzyżowa z innymi bakteriami, które dają fałszywie dodatnie wyniki badania.

*KKI -Badanie opiera się na technice rozbicia tak zwanych krążących kompleksów immunologicznych. Procedura testu uwalnia związane przeciwciała co pozwala oznaczyć ich obecność techniką Western Blot. Badania naukowe wskazują, że krążące kompleksy immunologiczne w boreliozie wykrywane są nawet w 80% próbek surowic pacjentów podejrzanych o zakażenie. Badanie wykonuje się wówczas, kiedy dwuetapowy test ELISA i WB wyszedł negatywnie. Test nie uzyskał do tej pory walidacji i nie jest honorowany przez lekarzy, z wyjątkiem polskich lekarzy ILADS.

*TEST C6-PEPTIDE – Dostępny od 2000 r. test ELISA peptydu Lyme C6 różni się znacznie od zalecanego testu ELISA. Opracowany na Uniwersytecie w Tulane test ten potwierdza ekspozycję u ponad 60% pacjentów. Jednak, podobnie jak inne testy, wciąż ma wiele fałszywych negatywnych wyników.

*TESTY ENERGETYCZNE – testy te wykorzystują urządzenia przesiewające (takie jak MORA, AM Scan, ZYTO, ASYRA, BICOM), które używają oprogramowania i galwanicznej reakcji skóry w celu wykrycia braku równowagi energetycznej. Również wykorzystywane są do wykrywania częstotliwości energetycznych wielu różnych patogennych drobnoustrojów, a tym samym do obecności tych mikroorganizmów. Są używane przez wielu praktykujących lekarzy Lyme. Uważa się że mają ponad 80% trafionych wyników.

*Antygeny krętkowe w moczu (LUAT)-  badanie 3 próbek moczu metodą ELISA. Badanie wykrywa antygeny krętka boreliozy z Lyme w moczu. Do wykonania badania konieczne jest pobranie 3 próbek porannego moczu w trakcie podawania antybiotyków (prowokacji antybiotykowej). Badanie wykonywane testem niedopuszczonym do diagnostyki in vitro – wynik może mieć jedynie charakter pomocniczy w ustaleniu rozpoznania.

*CD57– Badanie miało oceniać skuteczność leczenia boreliozy u pacjentów poddanych długotrwałej antybiotykoterapii. Określenie liczby NK CD57 miało być również przydatne w celu rozróżnienia boreliozy od innych przewlekłych chorób dających podobne objawy. Nowe badania sugerują, że test jest mało przydatny. Co raz rzadziej zalecany, dla niektórych lekarzy bezwartościowy

*CD57– Badanie miało oceniać skuteczność leczenia boreliozy u pacjentów poddanych długotrwałej antybiotykoterapii. Określenie liczby NK CD57 miało być również przydatne w celu rozróżnienia boreliozy od innych przewlekłych chorób dających podobne objawy. Nowe badania sugerują, że test jest mało przydatny. Co raz rzadziej zalecany, dla niektórych lekarzy bezwartościowy.

*Badanie kleszcza– badanie kleszcza przeprowadzane metodą immunofluorescencji bezpośredniej (DIF) w kierunku nosicielstwa Borrelia. Do badania można oddać kleszcze żywe lub martwe. Cały kleszcz podnosi wiarygodność badania. Krętki borelii występują w jelicie i śliniankach kleszcza, więc gdy na badanie zostanie przyniesiony kleszcz bez głowy, jest szansa, że badanie również wykryje krętki.