Koinfekcje – testy
Dużo kontrowersji jest wokół testów na koinfekcje. Badać czy czekać na specyficzne objawy. Są dwie szkoły a jedna z nich mówi czekać, bo i tak wyniki są niewiarygodne. Jeśli w przeprowadzonych badaniach coś nie wyjdzie to nie znaczy że koinfekcja jest nieobecna. Dlatego dużo szybciej i taniej można wykonać testy aparatem Mora lub Am Scan.
*MYCOPLASMA – aby zrobić testy na ten patogen musimy wykonać praktycznie kilka testów aby zbadać wszystkie możliwe gatunki występujące przy zakażeniu w boreliozie (Lyme)
(M. fermentans, M. genitalium, M. penetrans, M. hominis, M. pneumoniae, M. synoviae, Ureaplasma urealyticum). Rozpoznanie Mycoplasmy jest wyzwaniem. Do diagnozowania wykorzystuje się najczęściej testy amplifikacji reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR). Do testowania chronicznej formy używa się serii badań serologicznych. Trwale podwyższone miana mogą świadczyć o przewlekłym zakażeniu. Mycoplasma jest trudna do zdiagnozowania. 25% przewlekłych infekcji wykazuje obniżoną liczbę WBC.
*BARTONELLA – Najlepszym testem dla Bartonelli jest amplifikowana wersja PCR zwana ePCR. W Polsce są one niedostępne ze względu na wysoki koszt ok 450$, dlatego używa się testów serologicznych. Nawet najbardziej wrażliwe metody wykrywania DNA mogą powodować fałszywe negatywny wynik z powodu bardzo niskiego poziomu DNA w losowej próbce. Zachodnie laboratoria stosują opatentowany środek wzbogacający o nazwie BAPGM, który zwiększa obciążenie bakterii w próbkach pacjenta do wykrywalnych poziomów. U nas wykonuje się badanie metodą ELISA.
*BABESIA – w naszym kraju wykonuje się badania serologiczne w kierunku trzech gatunków babesii (Babesia microti, Babesia equi, Babesia bovis) badania oparte są na tzw. antygenach peptydowych, które reprezentują główne fragmenty naturalnych antygenów pierwotniaka Babesia. Badania wykonywane są w klasach IgG i IgM. Diagnostykę w kierunku babeszjozy uzupełnia badanie serologiczne techniką immunofluorescencji pośredniej (IIF) dla Babesia divergens – jednego z najważniejszych gatunków babesii występujących w Europie w klasie IgG.
*EHRLICHIA, ANAPLASMA i RICKETTSIA – Najdokładniejszym badaniem jest serologia szeregowa przy użyciu metody Indirect Immunofluorescent Assay (IFA). Diagnoza polega na czterokrotnym wzroście miana przeciwciał przez kilka tygodni. Pierwszą próbkę należy pobrać jak najwcześniej, a druga próbkę pobiera się 2-4 tygodnie później. PCR jest skuteczny w 60-85% w rozpoznawaniu Ehrlichii, 70-90% skuteczny do diagnozowania Anaplasmy. Nieznana jest dokładność diagnozowania przewlekłej infekcji. Istnieje wiele nowych gatunków tych drobnoustrojów, dla których rutynowe badania nie są jeszcze dostępne.
*CHLAMYDIA -Najbardziej wrażliwe są testy amplifikacji kwasów nukleinowych (NAAT). Dostępne w Polsce. Obecne badania obejmują tylko dwa najczęściej spotykane gatunki z dziewięciu znanych nam gatunków.
*WIRUSY – Lista wirusów, która może powodować chroniczne infekcje w ludzkim ciele jest bardzo długa. Częściowa lista obejmuje wirusa Epsteina-Barra, wirusa cytomegalii (CMV), HSV-1, HSV-2, wirusa opryszczki półpasiec, HHV-6a, HHV-6b, HHV-7, parwowirusa B-19, adenowirusów oraz wirusa zapalenia wątroby typu B i C. Reaktywacja nieaktywnych wirusów jest często związana z dysfunkcją układu odpornościowego, która występuje w przypadku fibromialgii, boreliozy z Lyme i podobnych chorób przewlekłych. Testy dotyczące specyficznej reaktywacji wirusa na ogół nie są konieczne. Dwa najczęściej reaktywowane wirusy związane z przewlekłym objawem grypopodobnym obejmuje wirus Epsteina-Barra i wirus cytomegalii.
*Wirus Epsteina-Barra (EBV) – W celu oceny ostrej i przewlekłej infekcji EBV, są powszechnie badane cztery przeciwciała, w tym antygen Capsid (VCA), IgG VCA, antygen wczesny D (EA-D) i antygen jądrowy Epsteina-Barr (EBNA). Obecność przeciwciał przeciwko VCA IgG wskazuje na niedawne lub przeszłe zakażenie EBV. Obecność przeciwciał przeciwko VCA IgM i brak przeciwciał przeciwko EBNA wskazuje na ostatnie zakażenie. Obecność przeciwciał przeciwko EBNA wskazuje na zakażenie w przeszłości. Przeciwciała przeciwko EBNA rozwijają się od sześciu do ośmiu tygodni po zarażeniu się wirusem i są obecne na całe życie. Obecność VCA-IgG, EA-D i EBNA może wskazywać na reaktywację wirusa
*Wirus cytomegalii (CMV) – W celu oceny ostrej i przewlekłej infekcji CMV, krew jest badana na przeciwciała IgG i IgM przeciwko CMV. Obecność CMV IgM wskazuje na ostatnie aktywne zakażenie. Obecność zarówno CMV IgM, jak i IgG CMV mogą wskazywać aktywną pierwotną infekcję lub reaktywację uśpionego wirusa. Obecność CMV IgG wskazuje jedynie na przeszłość.
*PASOŻYTY – to jest bardzo złożona kwestia, wykrycie niektórych pasożytów w krwi czy kale jest wręcz niemożliwa. Również badanie z krwi bywa bardzo zawodne. Dlatego poleca się badanie aparatem MORA lub AmScan.